Begin jaren ’80, Urbanus zet zijn eerste stappen in de Vlaamse showbizz en Toeristika verzorgt één van zijn eerste optredens in het auditorium van campus Coloma.
Later kunnen we zeker spreken van de ‘gouden’ jaren ’80, omdat het clubleven in Mechelen floreerde als nooit tevoren. Massal bijgewoonde T-dansants brachten veel geld in het laatje. De industrieel ingenieurs van De Nayer zagen Toeristika als een goeie partner om zaken mee te doen. Mechelen had zowaar zijn eigen studentenbierfeesten en het V.M.SC. (Vereniging Mechelse Studentenclubs) dat de clubs overkoepelde had als voornaamste reden van bestaan het regelen van de cantus en T-dansants data om overlappende activiteiten te vermijden. Elke week was het feest en ondanks het vertrek uit Mechelen van de industriële ingenieurs De Nayer bleef het studentenleven op volle toeren draaien, voornamelijk door het grote aantal kotstudenten die hun kamers omtoverden tot jeugdherberg om het jonge geweld te herbergen na clubavonden en fuiven.
In 1984 neemt Dominique Verbeeck als eerste vrouwelijke praeses de club in handen. Na de doop hielden 2 praesidiumleden het voor bekeken en ook het Toerke kwam in handen van een onafhankelijke redactie. Dominique deed moedig verder met haar 4-koppge en enkele uit dames bestaande praesidium en beëindigde in stijl het jaar. Onder haar schachten zaten o.a. 2 die hards ( Guy Verbist en zijn latere schachtenmeester Tony Groessens) die toen al de handen in elkaar sloegen om het volgende jaar gestalte te geven.
In 1985 probeert Guy (Biste) Verbist orde op zake te stellen. Eerst en vooral wil hij terug naar de bron en voert opnieuw de regels in zoals voorgeschreven in de codex. Hij pakt uit met een ambitieus en groot praesidium om de verschillende geplande activiteiten uit te voeren en die elk – stuk voor stuk – creatief en studentikoos moeten zijn. De doop wordt bijvoorbeeld afgesloten met een Romeinse togaparty en tot op vandaag staat de pyjamaparty geboekstaafd als één van de meest geslaagde fuiven. Gelukkig zijn hier geen foto’s van.
Hij gaat voor een inclusieve club naar het beeld van de Leuvens streekclubs waar iedereen welkom is en iedereen kan participeren aan democratische prijzen. Het resultaat laat niet lang op zich wachten en op 2 na werden alle eerstejaars lid van Toeristika. Met alle gevolgen van dien.
Robert vreest voor het plafond van de Barcelone wanneer er tijdens drukbevolkte feestjes op de toog gedanst wordt en tijdens de doop het bier letterlijk door het plafond loopt. Meermaals gaat het plafond van den Barcelone zodanig op en neer dat Robert poolshoogte kwam nemen om te zien of de limiet van het aantal aanwezigen niet bereikt was.
Het jaar nadien werd zijn droom om ook een tweede keer praeses te worden onder druk van enkele docenten die het goed meenden teniet gedaan. Maar niet getreurd Carl Van den Bossche werd zijn opvolger en de trein denderde voort.
Ook de volgende jaren ’80 zullen gekenmerkt worden door het grote aantal leden kenmerkend voor het succes van het studentenleven in deze periode zonder gsm’s en tablets.