Zo oud als de club en Mechelaar, het kan geen toeval zijn. Bier en plezier als motto, maar ook sterk geïnteresseerd in symboliek, geschiedenis, overlevering en zang, besloot Biste zich in 1984 als eerstejaars toerismestudent aan te sluiten bij Toeristika. Op het schachtenconvent werd hij na een betwistbare beslissing net niet verkozen als bierkoning. Maar geen nood, na 3 maanden had hij de blauwe bladzijden van de codex al van buiten geleerd.
Vanaf 1985 (zie jaren ’80)wilde hij als praeses graag enkele gewoontes veranderen. Zo ijverde hij voor democratische prijzen, het terug in ere herstellen van de regels en het aanleren van nieuwe liedjes.
Den ‘Biste’ voert naast strakke regels ook nieuwe bierpetjes in naar analogie met de Leuvense streekclubs en vnl. De Wesp waar hij de knepen van het vak leert. Hij bezoekt ook regelmatig cantussen te Leuven, cantussen van Mechlinea, het Vlaams Studentenzangfeest, studentenclubs in Duitsland e.d. om nieuwe liedjes te leren en door te geven.
Moeilijk had hij het wel met het feit dat hij in een voor hem te bij wijlen te softe ‘vrouwenclub’ zat en dat hij zich ‘naakt’ voelde als hij een cantus van een Katelijnse mannenclub bezocht. Daarom wou en zou hij het gebruik van de bierpetjes terug invoeren.
Hij hangt naar het voorbeeld van de Katelijnse clubs de lijsten van pro-senioren in de Barcelone, stelt een archief van foto’s en andere documenten samen en probeert opnieuw duidelijk te maken wat een studentenclub inhoudt.
Toeristika wordt dat jaar de grootste club van Mechelen en door een monsterverbond met Hodena werden de feestjes van Toeristika legendarisch. Kreatoer is een succes en ook het galabal wordt terug leven in gepompt.
Nooit waren er zoveel bezoekende clubs aanwezig op een Toeristika cantus. De cantussen liepen keer op keer uit en het blonde gerstenat vloeide rijkelijk. Den Biste werd ‘den Beerhunter’ en de rest is geschiedenis.
Ook voor andere clubs had hij een groot studentikoos hart. Zo heeft hij er mee voor geijverd om de club Retabo mee in de codex (en dus erkend als club) te krijgen. Hij heeft er nu nog spijt van…
In zijn laatste jaar 1986-87 zal den Biste achter de schermen zijn stempel blijven drukken op de club en bouwt hij aan een opvolger van het ter ziele gegane V.M.S.C .(Vereniging Mechelse Studentenclubs). In 1987, tijdens zijn legerdienst, richt hij het M.S.K (Mechels Senioren Konvent) op naar analogie van het SK in Leuven. Als Senior Seniorum slaagt hij er dat jaar nog een keer in om de clubs te verenigen en met hen een massacantus de naam waardig te organiseren. Hij ontvangt er zijn klak van de inmiddels ter ziele gegane ZASK die niet tegenstaande hun vrijzinnige en vrij eigenzinninge invulling van cantussen den Biste als één van de hunnen beschouwden.
Hij helpt Kinesco en in het bijzonder de praeses Marcus Van Roosbroeck met een doorstart om hun club die aan diggelen lag terug op te starten en ontvangt er de titel van Comilito Honoris Causa.
Hij ontvangt van zijn opvolger de eretitel van Ere-praeses en die functie vervult hij, als geweten van de club, nog steeds.
Zo is hij o.a. zeer betrokken bij het hele project rond ’50 jaar Toeristika’. Het starten van de ‘Dies Natalis’ komt er op zijn initiatief.
Door zijn vele contacten is het ons gelukt om stukken van onze geschiedenis bij elkaar te sprokkelen en onze praesidia-lijsten aan te vullen.
Vandaag is hij Manager Benelux van het Groups Department bij BCD Travel.